مایک سایجو هنرمند قطعات چند رسانه ای خود که اغلب شامل عکس ها، صفحات کتاب زیراکس، پارچه و مواد دیگر است، می گوید: «من دوست ندارم فقط به یک ماده محدود شوم.» "برای من، هنر حقیقت به شکل فیزیکی است."
در یک کمپوزیوم DEI به میزبانی مدیر مدیریت ثبت نام اروین وونگ، اعضای گروه قرابت AAPI، و باشگاه تنوع دبیرستان، سایجو با هر دو دانش آموز راهنمایی و دبیرستان در مورد پیدا کردن صدا و رسانه های خود به عنوان یک هنرمند، تأثیرات او، و نقش عدالت اجتماعی در کار خود صحبت کرد.
گفت: به آن صدا در داخل گوش کنید. "گاهی به ما گفته می شود که آن را سرکوب کنیم، اما پاسخ های درستی به چیزها دارد." وی افزود که هنر پناهگاه خصوصی او بود و ترسیم «کمی کنترل بر زندگی در آن لحظه» را فراهم کرد.
سایجو آثاری از نمایشگاه خود به نام Dream Deferred: Intersection of the Jewish, Japanese, and Mexican Histories Face of WW2 را نشان داد. او در یک تصویر شعر لانگستون هیوز به نام «هارلم» را بر سر عکسی سیاه و سفید از یک اردوگاه کارآموزی ژاپنی نوشت. در اثری دیگر به نام «خروج خیابان نژاد» عکسی از یک سهدر یهودی بر روی صفحات یک کتاب نماز یهودی قرار داده شده است.
دانش اموزان دبیرستان اسپانیایی 3 افتخارات، اسپانیایی 4 افتخارات، و اسوشیتد پرس اسپانیایی در تمرین لباس اپرا، El último sueño de Frida y Diego شرکت کردند و برای ناهار در Pueblo de Los Angeles در خیابان Olvera متوقف شدند.